بازم دنیای واقعی مجازی نما

آدم توی دنیای واقعی این جور دوستا رو نداره ها

البته نمیشه به این دنیا گفت مجازی

میشه گفت دنیای واقعی مجازی نما چرا؟؟ چون ادمای پیدا میشن که توی نوشته هاشون یادت میکنن

و امشب چندتا رو دیدم که خوشحالم کرد اساسی

ممنونم مهلای گل و  نانای مهربون  و الهام جان و بانوی بارونی ممنونم سلمای عزیز و ممنونم مریم خانوم مهندس و بانوی آب و آتش و فاطمه جان و نیلوفر عزیزو زهرا خانومی و مهنوش عزیز و مهناز عزیز ومهربانوی خوشگل و اکرم جان و همه و همه

که چه توی وبلاگ  و کامنتاشون چه با تماسهاشون و چه با اس دادانشون منو یاد میکنن

واقعا جای خوشحالی داره و شوق

اگر بگویم یادم میره شما رو نه اصلا یادم نمیره چون ی لیست بلند بالای دارم ازتون اونم توی دلم که نه پاره میشه و نه دور انداخته میشه

پای نذری هاتون منو یاد میکنین منم هدیه ای ندارم بهتون بدم جز دعاهای که میتونم براتون به نیابتتون بخونم

*واقعی های مجازی نما ممنووووووووونم از همتون

* جالبیش اینه سر عقدشون سر نذراشون سر دعاهاشون اسم منو میارن میگن بهارخانمی

* بارها شده دارم با آقایی حرف میزنیم اسمتونو میارم باید صدتا نشون ادرس بدم که من پشت تلفن و اقایی پشت سیستم بتونه پیداتون کنه