42

داستان من و تو از آنجا شروع شد که:

پشت صفحه بی جان مانیتور دل بهم دادیم 

با کلیدهای سردو بی حرکت صفحه کلید بهم امید دادیم و جان دادیم

دستهای سردهای سردمونو از پشت صفحه گرفتیم و با تخیالات خودمون تا کجاها که نرفتیم 

سردی دستام گرمای دستاتو حس کزدو آرام گرفت

به کجا روم که این ارامشو ازم نکریرن

بخاطرت شبها رو روز میکنم و روزها رو شب میکنم

بیرون و کلاسو درس و کارو بهانه میکنم تا به کارهایت برسی

با شکلکها همرو بوسیدیم و عطش گرمای لبهایت سردی وجودمو گرفت و طمعی را چشیدیم که تابحال در جایی نچشیده بودیم

حالا که از هم دوریم و منتظر پشت صفحه مانیتور میمانیم تا دیگری بیاید و دوباره جون بگیریم

آهنگها رو باهم گوش کردیمو اشک ریخنیم

میدانم تمام خطاها از ان من است

چرا که قرارشد به خانوادهام بگویم اما نمیدانی که آنها منطق سرشان نمیشود

خداجون تو این ماه عزیزت یا جانم رابگیر یا جانم را بهم هدیه کن

دیگر طاقت دوری و منتظرماندن را ندارم 

بس است امتحاناتت دلم طاقت ندارد 

بغضهایم چنان درهم گره خورده که نمیدانم در دیدارش چطوری نگهشون دارم

دوستت دارم همه وجودم