بدون دغدغه

دوباره ی دوره اشک ریزون امده

باز نمیدونم چمه و اشکام روونه

اصلا حال خودمو نمیدونم

نصف وبلاگای که رفتمو پاک کردم 

چون از قدیم گفتن هر رفتی امدی داره اما وقتی من میرم و خبری ازشون نیس همون بهتر که منم نرم و کلا پاکشون کردم

ی ساعتی هست چشمام به صفحه مانیتور خشک شده

دو تا جشم پر از اشک

خیلی ناراحتم احساس میکنم هوای نیس که نفس بکشم

نمیدونم چرا نوبت دندونپزشکی انقده عقب میفته