فرشته کوچولو
صدای تلفن روی ذهنم نقش بست
میان خواب وبیداری
میگفتم خواب میبنم
اما
نه همچنان صدایش ادامه داشت
مادر گوشی را برداشت
سلام بله بفرمایین
زهره خانم؟
زهره خانم کی هستن؟
صدای گرفته مادر به گوش من میرسید
که در جواب گفته های پشت تلفن احساس میکرد ناشناس هستش پشت گوشی
یک دفعه فامیل همسایه روبروی بر زبانش جاری شد
زهره دخترکی همسال خودم
که طعم مادر چشیدن را دوبار مزه مزه کرد
اما
اما فرزند کوچکش نیامده به آسمان پرواز کرد
پدرش در ماموریت و شوهرش در سرزمین در روستای تقریبا دور
زهره از شب دردهایش دوبرابر شده و از مادر خود قایم میکرد
میدانست دیگر فرزندی ندارد اما برای منع ناراحتی مادرش بزبان نیاورد
تا نیمی از شب
که دردهایش تلفن خانه ما را بصدا دراورد
همسایه شوهرم نیس زهره خانوم حالش بد شددده من باید چیکار کنم؟
گفته های خانوم همسایه مادربزرگی که دوبار نوه اش بدنیا نیامده به آسمان ها پر گشود
الان که مینویسم زهره در بخش زایشگاه بستری شده
همراهانش مادر و پدرِ خودم و خانوم همسایه بودن
انقدر خانوم همسایه شوکه شده بود که با چادر رنگی دخترکش را به بیمارستان کشانده بود
بعد از اذان صبح صدای گوشی من
باز فک کردم خوابم
اما هوشیار هوشیار تلفن زنگ میخورد و نمیفهمیدم
مادر خودم بود سونوگرافی زهره را میخواست که از خانه شان ببرم
زهره عزیز
برایت اندوهگینم که فرزندت را از دست دادی
و دعا میکنم سلامتی مهمان همیشگی بدنت شود
گرچه از همسایه بودن ما چندسالی بیش نیس اما همسایه به گردن همسایه حق دارد
یادم نرفته هنوز
سال برفی پدرت برفهای یخ زده جلوی خانه یمان را با چه مشقت و سختی تیغ انداخته بود
یادم نرفته مانند ی بردار برای پدرم
جویای احوال پدرم بود
و بدون هیچ چشمداشتی کارهای گوناگونی کرد
و دیشب تنها کاری که تونستیم برایت انجام بدیم همان رساندنت به بیمارستان و چند تلفن جهت اشنایی و رسیدگی بیشتر به شما بود
هم اکنون مادرم بساطی از صبحانه و فلاکس و چای کیسه ای و نبات و لیوان در سبدی چیده اول به سمت بیمه برای تعوی دفترچه زهره و بعد به دست سمت بیمارستان راهی شد
* این نوشته های دخترکیست که هم اکنون باید چایشو خورده باشه اماده باش به سمت مطب بره اما دلش پر شده بود از حرفای و نوشته های که اینجا خالی شد
* چشماتونو درد اوردم و نوشته های خیلی سنگین منو خوندید
* روزتون خوووووش دلاتون پر امید عشقتون پر از خدا
ان شالله دفعه بعد صاحب بچه ای سالم و صالح بشن