دنیا رو بخیال

امروز بی مقدمه شروع میکنم از ی جاهای حرف میزنم

یک 

دو

سه 

چهار

پنج

.

.

.

اره هممون شمردن بلدیم اما شده از خودمون بپرسیم چندتا هرکس دوس داریم؟؟؟

نه که نشده

اخه هر چی عدد تو دنیا باشه برای عزیزت کمه

درست میگم یانه؟

حرف شده سر موضوعات مختلف 

شده ی بار درست فک کنی و جواب بدی یا همینطور بدون فکر جواب دادی؟

چقدر سلامتی برات مهمه؟

دیدین بچه سه ساله هرچی میبینه میپرسه؟

دیدین یوقتها ارزومون بود زود بزرگ بشیم؟

دیدین هرکس ی شغلی دوست داشت

اما آیا اون چیزی که توی بچگی تصور کردیم بوده؟

خو میخوام بگم قبلا چقد ساده بودیم

بازیمون خاک بازی و گل بازی بود چون تو کارمون فقط لذت بازی مهم بود

چون خوراکیامون دونفره بود

چون محبتمون صاف و ساده و بقول بزرگترا مثل کف دست بی مو بود

چون هرچی میساختیم و زود خراب میکردیمو نگرانی خراب شدنشو نداشتیم و دوباره تلاش میکردیم که ی بار دیگه بسازیمش

حالا بیایم دوباره بچگی کنیم 

یکم غم ها رو بیخیال شیم

بشیم بچه های دیروز و مامان و باباهای فردا (امروزم هر طور که دلمون میخواد باشیم و عشق کنیم با زندگیمون)

برای غصه و گرفتاری وقت زیاده بیایم به زندگی مثل فیم کمدی نیگاااااااااا کنیم چرا که فردا روزی میشینیم به استرسای امروز میخندیم و میگیم یادش بخیررررررررررررررررر

الانم دیر نشده فرصت غنیمته

خواستن توانستن است

ی بسم الله زمزمه کن و یا علی بگو 

بقیشو بسپر دست خودش

ببین چقد باهات راه میاد 

ببیین چقد بهت خوش میگذره

 ببین چقد غرق وجودش میشی

ببین محبتشو چنان میکنه که غرق نیااااااااااااز میشی

ممنونم خداجون بابت حسای که بهمون دادی