صبـر کن ســهراب! آری… تو راسـت مـی گویی آسـمان مال من اسـت پنجـره، فـکر، هوا، عشـق، زمـین، مـالِ من است! اما سهراب تو قضاوت کن، بر دل سنگ زمین جای من است؟! من نمی دانم که چرا این مردم، دانــه های دلـشان پیـدا نیسـت… صبــر کــن ســهراب! قایــقـت جــا دارد؟ من هــم از همهمه ی داغ زمین بیزارم
آری… تو راسـت مـی گویی آسـمان مال من اسـت
پنجـره، فـکر، هوا، عشـق، زمـین، مـالِ من است!
اما سهراب تو قضاوت کن، بر دل سنگ زمین جای من است؟!
من نمی دانم که چرا این مردم، دانــه های دلـشان پیـدا نیسـت…
صبــر کــن ســهراب!
قایــقـت جــا دارد؟
من هــم از همهمه ی داغ زمین بیزارم